Αρχαίoι Χρόνοι

Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

Ο μύθος για τη γέννηση της Αφροδίτης μέσα από τους αφρούς της θάλασσας μπορεί να παραλληλισθεί με την γεωλογική γένεση της Κύπρου αφού η νήσος αναδύθηκε από τον βυθό του ωκεανού. Το γεωλογικό υπόβαθρο της Κύπρου αποτελεί το οφιολιθικό σύμπλεγμα του Τροόδους που σχηματίστηκε πριν περίπου 92.000.000 χρόνια. Τα πετρώματα του Τροόδους αποτελούν ένα κομμάτι αρχαίου ωκεάνιου φλοιού, που άρχισε να αναδύεται από τη θάλασσα πριν από περίπου 20.000.000 χρόνια.

Πρώτα αναδύθηκε από τη θάλασσα η οροσειρά του Τροόδους σαν ένα μικρό νησί και σαν δεύτερο νησί η οροσειρά του Πενταδακτύλου. Στη μεταξύ τους θάλασσα εναποτίθεντο τα ιζήματα που σήμερα αποτελούν την πεδιάδα της Μεσαορίας.

Η πεδιάδα της Μεσαορίας και κατ’ επέκταση η Λευκωσία αναδύθηκε από τη θάλασσα πριν από περίπου 1.800.000 χρόνια. Με την ανάδυση της πεδιάδας της Μεσαορίας ενώθηκαν οι δύο οροσειρές Τροόδους και Πενταδακτύλου σχηματίζοντας έτσι την νήσο Κύπρο όπως τη ξέρουμε σήμερα.


ΧΑΛΚΟΛΙΘΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (3900-2500 π.X.)
EΠOXH TOY XAΛKOY (2500-1050 π.X.)

Οι κάτοικοι της περιοχής, που σήμερα ονομάζουμε Λευκωσία, εγκαταστάθηκαν κατά μήκος του ποταμού Πεδιαίου στο κέντρο περίπου της πεδιάδας της Μεσαορίας. Κυκλική κατασκευή που βρέθηκε σε πρόσφατες ανασκαφές στο λόφο του Αγίου Γεωργίου «ΠΑ.ΣΥ.ΔΥ» αλλά και παλαιότερες παρατηρήσεις και σωστικές ανασκαφές που έγιναν στην περιοχή Αγίου Προδρόμου, μαρτυρούν ότι οι περιοχές αυτές κατοικήθηκαν κατά την Χαλκολιθική περίοδο, συγκεκριμένα στο πρώτο μισό της τρίτης χιλιετηρίδας π.Χ.

Το νεκροταφείο στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής μαρτυρεί ότι η εποχή του Χαλκού 2500- 1050 π.Χ. πρέπει να ήταν, για τη Λευκωσία, περίοδος μεγάλης ανάπτυξης και ευημερίας. Τα ευρήματα στην Νεκρόπολη της Αγίας Παρασκευής, αλλά και άλλες περιοχές, παρουσιάζουν μια οργανωμένη κοινωνία με στενές σχέσεις με τις γειτονικές αλλά και εκτός Κύπρου περιοχές.


ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ (1050-310 π.X.)
EΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (310 π.X.-330 μ.X.)

Κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ. αναπτύσσονται στην Κύπρο οι πόλεις-βασίλεια. Το Βασίλειο της Λήδρας ή των Ληδρών γίνεται γνωστό με την ονομασία αυτή γύρω στο 672 π.Χ. σε ένα κατάλογο βασιλείων που πλήρωναν φόρο υποτελείας στον Ασσύριο βασιλιά Εσσαρχαδών. Το ένατο στη σειρά κυπριακό βασίλειο που αναγράφεται στον κατάλογο είναι αυτό του Ονασαγόρα, βασιλιά της Λήδρας.

Tα αρχαιολογικά ευρήματα, μέχρι πρόσφατα περιορίζονταν κυρίως σε νεκροταφεία στις περιοχές Παλαιού Δημαρχείου, Κουπάτι, Αγίων Ομολογητών και Ακρόπολης. Πρόσφατες όμως ανασκαφές στο λόφο του Αγίου Γεωργίου «ΠΑ.ΣΥ.ΔΥ.», έφεραν στο φως ένα σύμπλεγμα κτιρίων, εργαστηρίων κεραμικής, υφαντικής και άλλων δωματίων που επαληθεύουν την ύπαρξη ενός σημαντικού πυρήνα της Εποχής του Σιδήρου στη Λευκωσία. Στον ίδιο χώρο βρέθηκε ένα μεγάλο ελαιοτριβείο.

Το πρώτο τέταρτο του τετάρτου αιώνα π.Χ. ένας αριθμός κυπρίων στρατιωτών χάραξαν τα ονόματά τους στον ναό του Αχόρι, στο Καρνάκ της Αίγυπτου. Ανάμεσά τους υπάρχουν και επιγραφές Ληδρίων στρατιωτών. Στο τέλος του τέταρτου αιώνα, ο βασιλιάς της Πάφου Νικοκλής έκτισε στους Λήδρους ναό αφιερωμένο στην Παφία Αφροδίτη.

Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή και μέχρι τον τέταρτο αιώνα μ.Χ. το βασίλειο της Λήδρας δεν ήταν παρά ένα μικρό χωριό.


Copyright © 2024 The Leventis Museum. All rights reserved. Website by Cape IT Ltd